
عشق در پیادهرو
در سینمای امروز ایران که لوکیشن فیلمها یا محیط بسته آپارتمانهاست یا خیابانها و اتوبانهایی که کاراکترها در داخل اتومبیل در حال تردد یا متوقف در ترافیک سنگین هستند.پیادهرو مفهوم چندانی ندارد. این سینما بازتاب تصویری از شهری است که بخصوص در یک دهه اخیر بیشتر برای سوارهروها توسعه یافته و با انبوه اتوبانها و پلها و خیابانهایش، فکری به حال شهروندان پیادهاش نکرده.ههمین دلیل پیادهرویی که خاطرهای از شهر در این سالها ثبت کرده باشد را در کمتر فیلمی میتوانیم جستوجو کنیم.